Książa swoją premierę w Korei miała w 2010 roku, w Polsce została wydana w roku 2016 jako pierwsza książka autorki (w tej chwili są już wydane trzy tytuły). To trudna historia, niezwykle brutalna, obdzierająca z człowieczeństwa, pokazująca wybory i sytuacje, które nie kojarzą nam się z normalnym życiem. O czym autorka chciała opowiedzieć i jakie przesłanie z niej płynie?
Bohater powieści pracuje w firmie farmaceutycznej jako analityk, ma spokojne życie, do czasu kiedy zostaje przeniesiony do centrali w tajemniczym kraju C. Kiedy ląduje na lotnisku, okazuje się, że w kraju panuje epidemia tajemniczej choroby, a sam, podczas standardowego badania, zostaje skierowany na przymusową kwarantannę. Po drodze traci bagaż, z firmy dostaje informację, że ma zostać w izolacji, a do jego drzwi puka policja, podejrzewając go o morderstwo. To moment zwrotny, który zmusza bohatera do wyboru - ucieczka, życie na śmietniku, a później w kanałach, próba przypomnienia sobie, co naprawdę się stało, to wszystko powoli degraduje jego człowieczeństwo i pokazuje, jak bardzo można je zatracić.
Ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem słyszymy częściej niż relacje z groźnych zdarzeń, a kiedy w końcu niebezpieczeństwo nadchodzi - robi to bez zapowiedzi.
Lektura powieści jest trudna, obrazy, które przywołuje autorka, wywołują niechęć. Bezimienny bohater, który opowiada swoje przeżycia w tajemniczym kraju C, pokazuje przerażające obrazy miasta pozostawionego samemu sobie. Dzielnica do której trafia zbudowana jest na starym wysypisku, gdzie nikt nie chce zaglądać. Dodatkowo na ulicach leżą śmieci wszelkiej maści, zapełniając chodniki i ulice, sklepy są zamknięte, ludzie ukrywają się w domach, panuje wszechobecny strach i niepewność. W takim miejscu obcokrajowiec, ze znikomą znajomością języka, bez telefonu, bez kontaktu z firmą, która podobno go ściągnęła A do tego wszystkiego dochodzi podejrzenie morderstwa, którego bohater nie może sobie przypomnieć.
Leżąc tam i znosząc ból, stał się częścią zapachu. Nie był już nowicjuszem w cuchnącym świecie, teraz sam był tym światem. Przełknął nudności, jakby starał się jeszcze bardziej zasymilować zapachy, i powoli odszedł. Nie miał nic do stracenia, więc nie było powodu się śpieszyć. Uderzenie w tył głowy pokazało mu, że w tym świecie problemy były rozwiązywane w sposób całkowicie niepodobny do niczego, czego dotąd doświadczył.
Książka pokazuje jak bohater powoli traci swoje spokojne monotonne życie, jak dzień po dniu stacza się coraz niżej, zarówno fizycznie jak i mentalnie. Autorka pokazuje jego historię w odległym, obcym mu kraju, pokazuje jego wybory, które wielokrotnie mogą zadziwiać i szokować, pokazują obrazy które są przerażające w swoim odrealnieniu. A jednocześnie powoli poznajemy myśli bohatera, jego przeszłość, decyzje i sytuacje, które miały miejsce. To nie jest postać, którą da się polubić. I choć być może na początku można mu współczuć, to wraz z rozwojem akcji, staje się on postacią, którą nie da się lubić i nie rozumie się tego, że w ten a nie inny sposób postępuje.
Duch - bezcielesny byt, który ukrywa swoją prawdziwą postać. Duch - to było słowo, które we właściwy sposób opisywało jego miejsce w tym mieście.
To jednocześnie obraz samotności i izolacji, bohater został sam, w obcym kraju, bez nikogo, kto mógłby mu pomóc. W sytuacji ekstremalnej, nienaturalnej i bardzo niebezpiecznej. W pewnym momencie jego jedynym wyborem jest przeżycie i to, w jaki sposób tego dokona staje się rzeczą drugorzędną.
Nie martwił się. Przyszłość była zbyt odległa, by już się nią martwić. Teraz mógł sobie pozwolić na myślenie tylko o przeszłości. Nawet teraźniejszość go przerastała, musiał tylko pozostać żywy. Przyszłość była nieznana i tak bardzo, bardzo odległa.
Przedstawienie świata, w którym rozgrywa się akcja powieści, jest bardzo plastyczne, oddziałujące na różne zmysły. Autor przywołuje niewyobrażalny odór śmieci, ciągłe spryskiwanie chemikaliami, które wdzierają się do domów, drażnią oczy, noc, wdzierają się do ust. Pokazuje również podejrzliwość oraz niechęć drugiego człowieka. Sytuacja, w której znalazł się kraj, sprawa, że ludzie nie ufają nikomu poza samym sobą. Administracja publiczna nie radzi sobie z sytuacją, firmy zmuszone są pracować na okrągło, a osoby podejrzane o zarażenie po prostu znikają.
"Popiół i czerwień" to bardzo plastyczna i niesamowicie obrzydliwa książka na wielu poziomach. Ten faktyczny, który pokazuje świat podczas epidemii, pozbawiający ludzi sumienia i pozostający na poziomie instynktów przetrwania. Ale również świat głównego bohatera, osamotnionego w tym miejscu, który przechodzi długą drogę, która obrywa go z fizycznej formy człowieczeństwa, jednocześnie pokazując jego wnętrze i to, jaki jest naprawdę i jakie instynkty nim kierują.
- Autor: Pyun Hye-Young
- Tytuł: Popiół i czerwień
- Tytuł oryginalny: 재와 빨강 (jaewa ppalgang)
- Tłumaczenie: Marzena Stefańska-Adams
- Wydawnictwo: Kwiaty Orientu
- Liczba stron: 207
- Premiera: 25 listopad 2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy zostawiony komentarz.