W Korei książka swoją premierę miała w 2022 roku i jest to druga książka autorki (wcześniejsza "O mojej córce") która została wydana w Polsce nakładem wydawnictwa Kwiaty Orientu. Tym razem autorka pokazuje szafowanie wyrokami, które wpływają na życie drugiej osoby i to, jak bardzo nieprzemyślane słowa mogą mieć wpływ na innych.
Im Hae-su jest uznawaną psycholog, pomaga wielu ludziom, a nawet zapraszają ją do programów telewizyjnych. I właśnie podczas jednego z takich programów bohaterka popełnia ogromny błąd wygłaszając opinię o znanym aktorze. Opinia ta być może stała się ostatnią kroplą, która przelała czarę, a konsekwencją było samobójstwo. Przy tak znanej osobie musi być winny i wszystkie najgorsze słowa spadają na Im Hae-su. Kobieta traci pracę, mąż od niej odchodzi i zostaje społecznym pariasem. Teraz, jakiś czas po tamtych wydarzeniach czas spędza na pisanie listów z przeprosinami, których nigdy nie wysyła, oraz na ciszy i samotności. Do czasu, kiedy na jej drodze staje dziewczynka i poturbowany, bezdomny kot.
Początkowo książka wydaje się spokojna, bez większej akcji, skupiająca się na przemyśleniach bohaterki. To, co wydarzyło się w przeszłości, kolejne szczegóły, w jaki sposób potoczyło się jej życie i dlaczego znalazła się w takim momencie, poznajemy na podstawie listów, które pisze oraz wspomnień. Życie Im Hae-su jest zawieszone, niewiele się w nim dzieje, kobieta stara się unikać ludzi, wiedząc, że gdy zostanie rozpoznana, będzie musiała mierzyć się z krytyką.
Zagłębiając się w historię pojawia się coraz więcej przemyśleń. Spotkanie bezdomnych kotów, próba ratowania jednego z nich, który wyraźnie jest chory i cierpi, to początek zmian w życiu bohaterki. To samotne stworzenie pozwala jej wyjść z własnej skorupy, skupić się na czymś innym niż własne cierpienie i znaleźć cel w życiu, które do tej pory było trwaniem. Spotkanie młodszej bohaterki Se-i, dziewczynki, która jej nie zna i nie ocenia, jest też początkiem nowej znajomości.
Hae-su może wyjść z własnej skorupy, w której się zamknęła. Jej zawodowa ciekawość powoli się budzi, chciałaby poznać Se-i, widzi, że dziewczynka coś ukrywa i być może chciałaby jej pomóc, ale dziecko nic o sobie nie mówi.
Kiedy wychodzą, Se-i pyta:- Proszę pani, czy jest pani dobrym człowiekiem?(...)- Nie, nie jestem.Na twarzy Se-i wykwita uśmiech. Zdaje się, że ta odpowiedź wzbudziła jej ciekawość. (...)- Dlaczego? Czemu tak pani myśli? – pyta Se-i.Grupa ludzi opuszczających akurat sklep w jednej chwili wybucha śmiechem. Kobieta przez moment im się przygląda, po czym znów napotyka wzrok dziecka. Nagle wsuwa dłoń do kieszeni i wyciąga złożony list, który następnie pokazuje dziewczynce.- Bo codziennie piszę do ludzi takie właśnie listy z przeprosinami.
Historia zmusza do refleksji na temat słów rzucanych często bezmyślnie w stosunku do drugiej osoby, na temat hejtu i jego konsekwencji. Hae-su jest w tej historii jednocześnie sprawcą, później sama staje się ofiarą. Jej słowa wpływają na życie drugiej osoby, nieprzemyślany osąd, który decyduje o ludzkim życiu. A jednocześnie sama zostaje przez społeczeństwo osądzona, bez możliwości obrony, staje się pariasem, kimś, kto do tej pory cieszył się popularnością i był docenianym fachowcem, a obecnie stał się wykluczonym z życia wyrzutkiem. Hae-su ma też problem z własną oceną, czuje się winna, wie, że jej słowa były niesprawiedliwe. Jednocześnie jednak widzi niesprawiedliwość, czuje że została wskazana jako jedyny winowajca.
"Dobre ucho" czyta się niespiesznie, nie ma wiele akcji, a spora część historii skupia się na czekaniu, próbie złapania chorego kota i przemyśleniach na temat przeszłości. A jednocześnie ten tytuł niesie bardzo duże przesłanie, wywołuje lawinę pytań, zmusza do refleksji i każe zastanowić się nad własnym postępowaniem. A po skończeniu ostatniej kartki zostaje w głowie pytanie: Kto w tej historii jest sprawcą a kto ofiarą?
- Autor: Kim Hye-jin
- Tytuł: Dobre ucho
- Tytuł oryginalny: 경청 (gyeongcheong)
- Tłumaczenie: Dominika Chybowska-Jang
- Wydawnictwo: Kwiaty Orientu
- Liczba stron: 236
- Premiera: 10 maj 2024
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy zostawiony komentarz.