Monika Rzepiela odkrywa przed czytelnikiem świat dawno zapomniany. Bardzo obrazowo przedstawia wydarzenia sprzed wieków, pokazując codzienność ludzi i problemy, z którymi muszą się mierzyć. Do tej pory skupiła się na życiu szlacheckim, które przedstawiała w "Dworze w Czartorowiczach" i "Szlacheckim gnieździe". Dlatego też z wielką przyjemnością dowiedziałam się o nowej historii, która miała zostać wydana przez Wydawnictwo Szara Godzina. Tym razem jest to świat miejski, świat mieszczan, rzemieślników, patrycjuszy. Objęcie patronatem tej książki jest dla mnie dużą przyjemnością.
Bartłomiej Dantyszek, zamojski złotnik, należący do patrycjatu miasta, cieszy się dobrym i dostatnim życiem. Dobra i rozumna żona, dzieci, które spełniają pokładaną w nich nadzieję, drobne życiowe przyjemności. Życie pokazuje jednak, że w najmniej oczekiwanym momencie potrafi zadać cios. Niespodziewana choroba, a także gość, który przywoła wspomnienia z przeszłości stają się początkiem perturbacji rodzinnych.
Autorka odkrywa przed czytelnikiem zasłonę do innego świata. XVII wieczny Zamość jest tak różny od tego współczesnego. Bardzo multikulturowy, bardzo kupiecki, bardzo różnorodny. Dziś odwiedzając to miasto można poczuć oddech historii, piękne odnowione kamienice na rynku pozwalają wyobrazić sobie miasto sprzed lat. Jednak jego mieszkańcy z tamtych czasów zostali w dużej mierze zapomnieni i dopiero takie lektury jak "Zamojski złotnik" pozwalają na nowo odkryć świat, który przeminął.
Lektura przedstawia losy rodziny Dantyszków, skupiając się na czwórce dzieci Bartłomieja, w momencie kiedy wchodzą oni w dorosłe życie. Każdy z nich ma inne aspiracje i marzenia. Autorka jednak bardzo szybko pokazuje, że życie w tamtym świecie nie należało do łatwych, że podział ról na męskie i kobiece był ogromny. A szczęście i miłość nie zawsze były dostępne dla każdego. Odkrywając losy synów i córek złotnika poznajemy też grono bardzo różnorodnych bohaterów. Oprócz polskiego mieszczaństwa w mieście żyli Żydzi, Grecy i Ormianie. Ze względu na swoje położenie, w którym przecinały się trasy handlowe, było odwiedzane przez przybyszów z wielu narodowości.
Historia bohaterów nie raz jeży włos na głowie i wywołuje złość. Czasy, w którym przyszło żyć rodzinie Dantyszków, były niebezpieczne - choroby, śmierć, poród, brak leków, takie problemy mieli wszyscy. Kobiety przez całe życie były podporządkowane rodzicom i mężom. Autorka pokazuje losy bohaterów, dając odczuć jak bardzo różnie toczyły się ścieżki życia. Jest to powieść bardzo prawdziwa, co sprawia, że autorka nie oszczędza bohaterów, nie lukruje ich życia, ale pokazuje prawdziwe problemy, które w tamtych czasach istniały i które sprawiały, że nie raz trzeba było zapłacić za swoje postępowanie, czasem najwyższą cenę.
W tym wszystkim jednak Zamość staje na głównym miejscu. Podczas lektury byłam ciekawa bohaterów, ale jednak miasto przyciągnęło mnie najbardziej. Klimat, historia, mieszkańcy, barwna mieszanka, która wyłania się z kart powieści. Wyobrażałam sobie przemierzanie ulic wraz z bohaterami, odkrywałam słodko-gorzki klimat tamtych czasów. Autorka przenosi czytelnika wraz z niektórymi bohaterami do innych miejsc, szlacheckiego dworku czy innego miasta, ale zawsze to Zamość jest głównym bohaterem, do którego się tęskni.
"Zamojski złotnik" to lektura, która pozwala przez chwilę poczuć się jak mieszkaniec XVII-wiecznego polskiego miasta. Idealnie oddany klimat tamtych czasów wywołuje wrażenie jakby podglądało się życie bohaterów gdzieś z boku. Ich losy są bardzo różne, nie zawsze szczęśliwe, choć podczas lektury ma się nadzieję na lepsze rozwiązania. Świat, który dawno przeminął, na chwile wraca, pozwala odkryć swoje ulotne piękno. Poprzednie książki autorki były świetne, ale mam wrażenie, że ta wyróżnia się na ich tle. Oprócz życia bohaterów pokazuje życie miasta i jest to niezwykle realistyczne. Mogę polecić ją wszystkim miłośnikom historii.
- Autor: Rzepiela Monika
- Tytuł: Zamojski Złotnik
- Seria: Saga Polska
- Wydawnictwo: Szara Godzina
- Liczba stron: 288
- Premiera: 18 kwiecień 2023
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy zostawiony komentarz.