Pewne książki przyciągają większą uwagę, bardziej trafiają w gust czytelniczy, w jakiś sposób wyróżniają się na naszej czytelniczej drodze. Od dawna powieści historyczne sprawiają mi dużo radości podczas lektury. Cieszę się również z coraz większej popularności tych książek wśród polskich pisarzy, bo dzięki temu poznajemy polskie dzieje czasami bardziej, czasami mniej poważnie. Twórczość pani Agnieszki Panasiuk miałam okazję poznać, wiem że żywi ona duży sentyment do Podlasia i to właśnie tam osadza akcję swoich historii. Tym razem mam przyjemność patronować najnowszej książce autorki pt. "Ścieżki Elizy".
Eliza od najwcześniejszych lat służy hrabinie Stefanii z Radziwiłłów, wraz z nią przemieszczając się po europejskich dworach. Kiedy jej opiekunka umiera, dziewczyna składa obietnicę opieki nad czteroletnią córką hrabiny. To właśnie dane słowo sprawia, że Eliza jedzie na Podlasie, aby tam podczas tajnej misji chronić majątek swojej młodej podopiecznej. Powrót na ziemię przodków, o której bohaterka wie bardzo niewiele, jest emocjonujący, a niedawne powstanie listopadowe, które nadal wywiera wpływ na polskich mieszkańców, sprawia, że niepokój na tych ziemiach trwa. Eliza odkrywa piękno polskich obyczajów, poznaje polską mentalność, a przypadkowe spotkanie wywołuje bardzo wiele różnorodnych emocji i wpływa na decyzje życiowe bohaterki.
Autorkę wyróżnia miejsce osadzenia akcji popełnionych powieści, którym jest trochę zapomniane polskie Podlasie. To tam mieszkają bohaterowie, niektórzy z nich wyjeżdżają w ten region z różnych powodów i odkrywają uroki tamtych zakątków. Również tym razem autorka wysłała bohaterkę z europejskich salonów na polskie ziemie, pozwalając odkryć jej kulturę i tradycję nie tylko polską, ale również podlaską.
W twórczości Agnieszki Panasiuk czuć ducha czasów, w którym osadzona jest powieść. Bohaterowie nie są uwspółcześnieni, ich zachowanie i tok myślenia pozwalają uwierzyć, że znajdujemy się w XIX wieku. Również sama historia poprowadzona jest stabilnie, pozwala trochę wyciszyć czytelnika, ale w żadnym wypadku nie jest nudna. Tym bardziej, że autorka dodała odrobinę smaku w postaci tajemniczego bohatera, z którym Elizie przyjdzie się spotkać. W powieści zachowana jest równowaga między akcją, działaniami bohaterów, a przedstawieniem ówczesnego lokalnego kolorytu. To kolejna powieść, w której pojawiają się ówczesne tradycje, które dopełniają główne wydarzenia.
Podróże Elizy, jej tajne działania, które oficjalnie uwiarygadnia posada guwernantki i poszukiwanie pracy, dają czytelnikowi możliwość poznania różnych dworów i prowadzonej w nich polityki. Autorka pokazuje szlachtę i chłopów, którzy współżyją w zgodzie, a starania zarządców pozwalają na godne życie bohaterów pańszczyźnianych, ale na kartach powieści pojawiają się również miejsca, które wyraźnie odbiegają od takiego modelu, a chłopi żyjący pod pańskim butem myślą jedynie o przeżyciu kolejnego dnia.
Powieść obfituje w bohaterów i choć Eliza jest postacią głównoplanową, to zaraz za nią pojawia się kilkoro bohaterów, którzy stanowią barwne tło i sprawiają, że akcja posuwa się do przodu w płynny sposób. Bohaterowie są różnorodni, niektórzy bardzo wyraźnie wyróżniają się na tle ówczesnych czasów, żyjąc niekonwencjonalnie i wzbudzając niezdrowe zainteresowanie. Autora przedstawia również negatywnych bohaterów, którzy wywołują zamieszanie i dążą jedynie do własnych korzyści.
Sama akcja powieści jest ciekawa i wartka, a jednocześnie jest to nurt płynącej rzeki, a nie rwącego wodospadu. Wydarzenia są realistyczne, uwiarygadniające ówczesne życie, bohaterowie żyją swoimi obowiązkami, wizytami u znajomych i udziałem w okazjonalnych wydarzeniach. Co jakiś czas dzieje się coś, co trochę podnosi ciśnienie, wywołuje mocniejsze bicie serca i zaskakuje czytelnika. To sprawia, że nigdy nie wiadomo, co będzie miało miejsce na następnej kartce.
Osadzając akcję powieści kilka lat po powstaniu listopadowym, kiedy Polacy nadal żyli nadziejami wolnościowymi, a uczestnicy tego wydarzenia byli poszukiwani przez carskie wojsko autora wprowadziła z jednej strony elementy patriotyczne, a z drugiej odrobinę tajemnicy. Jeden z bohaterów bezpośrednio związany z wydarzeniami wywołuje wiele emocji zarówno w sercu Elizy jak i w poszukujących go carskich urzędnikach. To sprawia, że nie można się nudzić podczas lektury.
"Ścieżki Elizy" to lektura, która znajdzie uznanie w sercu każdego, kto ceni powieści historyczne. W książce pojawiają się elementy patriotyczne, kultura i tradycja polska z XIX wieku, codzienne życie, a jednocześnie wydarzenia, które wywołają dużo emocji. Elementy tajemniczości doskonale wciągają i nie pozwalają oderwać się od lektury. Wątek miłosny jest doskonałym zwieńczeniem tej historii. Powieść Agnieszki Panasiuk to doskonały sposób na spędzenie przyjemnych chwil z książką.
- Autor: Panasiuk Agnieszka
- Tytuł: Ścieżki Elizy
- Wydawnictwo: Szara Godzina
- Liczba stron: 264
- Premiera: 17 maj 2022
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy zostawiony komentarz.