"Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny" Janiszewska, Jax, Kaleta, Knedler, Mąkosa, Olejnik, Paszyńska, Siembieda, Wala, Waszut

Wydawać by się mogło, że o II wojnie światowej napisano już wszystko. Książki traktujące bardzo różnie o tej tematyce są nieprzerwalnie publikowane, czy to w formie powieści czy literatury faktu. Sama czytam dużo literatury związanej literaturą wojenną i za każdym razem jestem zaskakiwana, kiedy odkryję coś innego, coś świeżego, co do tej pory nie trafiło w moje ręce. Tak właśnie jest ze zbiorem opowiadań "Taniec pszczół..." Od pierwszego zaskakującego opowiadania do ostatniego, każdy z autorów pokazał mi inną stronę wojny, inne spojrzenie na sprawy ludzkie. 

11 opowiadań wchodzących w powyższy zbiór pokazuje życie zwykłych ludzi w czasie wojny. Każdy z autorów przedstawił coś innego, bardzo często to nie oczami Polaków, ale innych narodowości będziemy mogli poznać ówczesny świat. Trudne tematy przez pryzmat zwykłych ludzi staną się jeszcze bardziej ludzkie, a ilość emocji zawarta w każdym z opowiadań sprawi, że ten zbiór na długo zostanie w głowie i w sercu. 

Długo zabierałam się za ten tytuł, jakoś przez chwilę nie po drodze było mi z książkami wojennymi, być może tematyka mnie przytłoczyła. Jednak teraz po przerwie podczas lektury odkryłam całe piękno, grozę, strach i smutek zawarty w tych opowiadaniach. Już pierwsza historia spod pióra Marii Paszyńskiej pokazuje, że ten zbiór będzie niezwykły. Historia młodego niemieckiego chłopaka, żołnierza, który od najmłodszych lat został poddany praniu mózgu. Opowiadanie, które może zniesmaczyć, które irytuje postawą bohatera, które sprawia, że czuje się złość do tego chłopaka. A która, w ostatecznym rozrachunku, wywołuje niesamowicie dużo emocji i refleksji. 

Każde z kolejnych opowiadań pokazuje temat, który, mam wrażenie, jest pomijany w powieściach wojennych. Niektóre z tych wątków znamy, jednak autorzy pokazali trochę inne spojrzenie, a ta nowa perspektywa dała możliwość po raz kolejny przemyśleć przedstawione kwestie.  Są tu takie wątki jak dobry Niemiec i zły Polak, miłość między Polką a okupantem i represje z tym związane, niemieckie roboty i życie ludzi, którzy zostali zmuszeni tam wyjechać, wojska sowieckie wkraczające do Niemiec i strach zwyczajnych ludzi, Cygani eksterminowani przez Niemców, życie Żydów tak diametralnie różne pod okupacją, polska konspiracja i jej tajniki, a także to, że nie każdy okazuje się tym, kim powinien. 

Wszystkie opowiadania warte są uwagi, choć oczywiście są takie, które bardziej zapadły mi w pamięć i wywołały całą masę uczuć. Wśród tych wyróżnionych zdecydowanie Maria Paszyńska i jej "Wydmuszka" za niezwykle świeże spojrzenie choć podczas lektury miałam duże kłopoty z bohaterem i narratorem tej powieści. Równie mocno zapadał mi w pamięć "Album" Macieja Siebiedy, pokazujący, że narodowość nie ma żadnego znaczenia, a dobrzy i źli ludzie są po każdej stronie barykady. "Buty małej Renete" Zofii Mąkosy to trudny temat zbrodni na mieszkańcach niemieckiej wioski przez sowieckie wojska. "Tajemnica Ingrid Langer" Joanny Jax bardzo wyraźnie pokazuje czym było życie robotników przymusowych dla Niemców i jak bardzo ciężko było przetrwać, a także że również w takich warunkach możliwa była miłość. Tytułowy "Taniec pszczół" Magdy Knedler to kolejna mocna historia pokazująca jak życie człowieka może być upodlone, jak w jednej chwili można stracić wszystko. 

"Taniec pszczół" to zbiór opowiadań, który zdecydowanie warto poznać. Jest to lektura, która zawiera trochę inne wątki wojenne, pokazujące codzienność i trud tamtych czasów. Nazwiska autorów poszczególnych utworów, którzy do tej pory popełnili wiele wartościowych tytułów, już na początku lektury dają nadzieję na wartościowo spędzony czas. Każda z przedstawionych w zbiorze historii jest inna, świeża i wciągająca. Dla wszystkich osób zainteresowanych II wojną światową jest to lektura warta uwagi. 

• Autor: Janiszewska, Jax, Kaleta, Knedler, Mąkosa, Olejnik, Paszyńska, Siembieda, Wala, Waszut
• Tytuł: Taniec pszczół i inne opowiadania o czasach wojny
• Wydawnictwo: Książnica
• Liczba stron: 368
• Premiera: 16 wrzesień 2020

 

Rozwiń

Co powiesz "A może ty i ja" Roni Laren

Lekka powieść romantyczna z dodatkiem romansu to dobry pomysł na przyjemną lekturę bez większych zobowiązań. Takie miałam założenie zabierając się za ten tytuł, opis zapowiadał ciekawą powieść, która pozwoli mi się zrelaksować. Jak wyszło?

Andi pilnuje się na każdym kroku, wie jak bardzo niebezpieczny może być świat, a szczególnie mężczyźni. Autorka horrorów robi wszystko, żeby czuć się bezpieczna, ale za ścianą pojawia się nowy sąsiad, który przeraża kobietę choć jednocześnie ją fascynuje. Hill stara się podnieść po traumie, jakiej doświadczył. Były strażak musi poradzić sobie z depresją i fizycznymi skutkami wypadku, jakiego doznał w czasie pracy. Drobna sąsiadka, która potrzebuje pomocy sprawia, że mężczyzna powoli wychodzi ze swojej skorupy. 

Codzienna pomoc tworzy więź między bohaterami, która powoli może rozwinąć się w coś więcej, o ile oboje na to pozwolą. 

Autorka ma bardzo przyjemny język, co sprawiło, że od pierwszych stron wciągnęłam się w historię. Od początku dużo się dzieje, akcja jest wartka i ciekawa, a bohaterowie zdecydowanie warci uwagi. Dwa przeciwieństwa zarówno pod względem wyglądu jak i charakteru, a jednak oboje coraz bardziej się do siebie zbliżają. Oboje też są po traumatycznych przeżyciach, które mocno na nich wpływają. Andi nie potrafi się otworzyć i zaufać mężczyźnie, cały czas analizuje, czy nie ma on jakiegoś ukrytego podtekstu w swoim zachowaniu. 

Pierwsza połowa książki to był strzał w dziesiątkę, którą przeczytałam błyskawicznie i z dużą przyjemnością. Druga połowa była jednak nużąca. Przede wszystkim okazała się znacznie bardziej przewidywalna i przez to nie czułam już takiej radości z lektury. Okazało się również, że to w dużej mierze erotyk, a mniej romans, na który się nastawiałam. 

Nie mogę powiedzieć, że to zła lektura, może bardziej, że nie do końca trafiła w moje gusta. Przeczytałam ją szybko, historia była wciągająca, ale w ostatecznym rozrachunku była odrobinę nużąca. Duży plus za bohaterów, którzy zostali pokazani bardzo realistycznie. Ważnym elementem są również ich traumy, z którymi muszą się mierzyć. Oboje przeżyli coś, co wiele zmieniło w ich życiu i przez co ciężko im wrócić do normalności. Poznawanie się, odkrywanie swoich lęków i mocnych stron, sprawia, że powoli mogą zacząć żyć, pozbywając się lęków. 

"A może ty i ja" to lekki romans z dodatkiem erotyki, który wyróżnia się przyjemnym językiem, ciekawymi bohaterami, oraz ważnym elementem psychologicznym, pokazującym pewne zdarzenia z przeszłości bohaterów, przez które nie mogą żyć pełnią życia. Od pierwszych stron wciąga, jednak w drugiej połowie staje się przewidywalny i z tego powodu traci się znaczą przyjemność z lektury. Z pewnością znajdą się miłośnicy tego tytuły, w moim wypadku chyba nie do końca mi po drodze z tą historią. Nie jest zły, jednak mnie nie zachwycił. 

• Autor: Loren Roni
• Tytuł: a może ty i ja
• Cykl: Say Everything #02
• Tytuł oryginalny: What If You and Me
• Wydawnictwo: Słowne
• Liczba stron: 352
• Premiera: 26 styczeń 2022

Rozwiń

Czym jest "Pokolenie dżinsów" Dato Turaszwili

Są takie książki, które pomimo niewielkiej objętości, przynoszą silny przekaz, wynikający przede wszystkim z wydarzeń, które są w nich zawarte. Prawdziwe, dramatyczne chwile z przeszłości danego kraju, które bardzo często długo były zapomniane, albo zbyt niewygodne, aby o nich wspominać, a które pokazują brutalność władzy i brak zahamowani w jej postępowaniu. 

Rok 1983. Młodzi ludzie mają dość sowieckiego reżimu i dojrzewają do tego, żeby uciec z kraju, nie przebierając w środkach. Grupa znajomych postanawia porwać samolot, który ma ich wywieźć poza granice kraju i pozwolić żyć w lepszym, zachodnim świecie. Świecie, którego wyobrażeniem, są praktycznie niezdobywalne i zabronione, dżinsy. Niestety marzenia o ucieczce szybko zostają zniweczone, a młodzi idealiści zostają brutalnie zniszczeni przez reżim, który nie cofnie się przed niczym, żeby zadowolić Kreml i wprowadzić strach w społeczeństwie. 

Niezbyt obszerna książka wyszła spod pióra Dato Turaszwilego, który na swoim koncie ma kilkanaście pozycji. Autor napisał ją na podstawie sztuki teatralnej, która do dziś w Gruzji jest niezwykle popularna. Od pierwszych stron czuć grozę wydarzeń, z którymi przyjdzie się mierzyć czytelnikowi. Od początku wiadomo też, jak skończy się ta historia. 

Poznajemy grupę młodych ludzi, którzy coraz bardziej sprzeciwiają się reżimowi w kraju. Nie mogą zrozumieć starszego pokolenia, często własnych rodziców, którzy współpracują z władzą, często zajmując wysokie stanowiska w partii. Ludzie ci marzą o wolności. Początkowo poznajemy ich codzienne życie, drobne wydarzenia, które ich przybliżają. Na pierwszym planie wyłania się Gege, młody aktor, młodzieńczo zakochany w Tinie. To on staje się najbliższy w tej historii i to jego historię obserwujemy do końca. 

Autor pokazuje tragiczne w skutkach porwanie samolotu, podczas którego giną niewinni ludzie. Pokazują, jak szybko płonne nadzieje młodych zostają pokonane. Długie miesiące w więzieniach, podczas których władze chcą wyciągnąć najbardziej wygodne dla siebie zeznania, choć często całkowicie niezgodne z prawdą. I historia, która została napisana jeszcze przed przesłuchaniem, a która pokazuje brutalność młodych terrorystów oraz główny udział pewnego mnicha. Ostateczny tragiczny koniec wszystkich bohaterów, który znamy już od pierwszych stron powieści. 

Bardzo wyraźnie widać negatywny obraz władzy z ówczesnych czasów, która była bardziej brutalna niż Rosja. I choć autor nie broni młodych ludzi, przez których doszło do krwawych i brutalnych wydarzeń w tragicznym locie, to jednocześnie wyraźnie pokazuje, że nie zasłużyli na śmierć. Zresztą społeczeństwo gruzińskie nie uwierzyło w ich śmierć, wierząc przez długie lata w mit zesłania. 

Zabierając się z ten tytuł nie można przywiązywać się do bohaterów. Dzięki temu, że znamy ich tragiczny koniec, podczas lektury łatwiej być bezstronnym świadkiem wydarzeń, choć jednocześnie przez cały czas czuć smutek, że ci radości, młodzi ludzie, którzy mieli tyle marzeń na przyszłość, tak szybko zakończyli życie. A wszystko przez marzenie o wolności. 

"Pokolenie dżinsów" to powieść, która pokazuje brutalność władzy sowieckiej, która nie cofnie się przed niczym, dla własnych korzyści. To powieść pokazująca młodych ludzi, którzy pragną być wolni, choć również naiwni w swoich planach. Niezbyt obszerna historia daje do myślenia, wywołuje grozę i wściekłość na system, który był w stanie dla propagandy zabijać własnych obywateli. Tego typu lektury powinny zostać z nami ku pamięci i dla przestrogi. 

Recenzja dla portalu: 

• Autor: Turaszwili Dato
• Tytuł: Pokolenie dżinsów
• Tytuł oryginalny: ჯინსების თაობა
• Wydawnictwo: Biblioteka Słów
• Liczba stron: 198
• Premiera: 10 listopad 2021

Rozwiń

10 Rocznica Książkowe Wyliczanki!

Przyszedł dzień, w którym powinnam dokonać sporo podsumowań i zastanowić się nad planami na przyszłość. Dokładnie dziesięć lat temu postanowiłam stworzyć blog i napisałam pierwszy post.

Od tego czasu z większą lub mniejszą intensywnością trwam przy tym postanowieniu, choć patrząc na pierwotne założenia, trochę się zmieniło. 10 lat to szmat czasu i z jednej strony mam wrażenie, że blog i social media z nim związane, są ze mną od bardzo dawna, a jednocześnie mam poczucie, że czas ten minął błyskawicznie.

Wejście do tego świata wiele mi dało: pozwoliło odkryć świat rynku czytelniczego trochę od zaplecza, pozwoliło poznać wiele świetnych osób z którymi dzielę swoją pasję czytelniczą, pozwoliło też otworzyć się na świat.

Dziękuję, że jesteście ze mną. Że czytacie bloga, wpisy na Facebooku i przeglądacie zdjęcia na IG. Nadal mam zamiar trwać w tym, co robię, bo sprawia mi to dużo przyjemności!

Żeby uczcić tą okrągłą rocznicę pojawią się konkursy z książkami, dokładnie z 10 tytułami. Od dziś codziennie na FB pojawi się nowy konkurs. Zapraszam!

Rozwiń